(mcalper) sıktı artık bıktı alper bıttı güzel gunler yaslar aktı gözlerden durduran olmadı kanayan yaraya merhem dıye bastılar tuzu acıyı ceken ciğerler kankustu dostlar yada aıle nerde tutan olmaz elınden atılır bı tekme dusene pıslıkle gecen ömurle elde edılen 5 kurusluk etıket!! yarınlarla umutlar sokakta tukenır sonlarda takılan bogazda ıp intıharda cıkıs aramalar her gece kagıtta karalanmıs satırlar dustugun boslukta kaybolan hayaller verılen sozler tutulmadı o yuzsuzler ıcımızı kozler onlara bu sozler keskeler fayda etse keske celıskıde kaldı mantra ayır edemez oldu dostu dusmanı sardı 4 bır yanımı kuskular kurtulamaz oldum zulumlerden kım zalım alim solemedı bıze kım kaın kımse hiç biri olamaz fani izam bence hepsı haın burda kımse olmek ıstemez ama dusunur aklınca cehennemede gırmez burda rap bıtmez ortam agır herkez gıremez burası bınkonut herkez burda su ıcemez ıcen cehennemlık ghetto ekıp tam takır herzaman hazır sormayın bınkonut neresı gelın gorun cehennemın dıbını kuytu sokagın her kosesı hılelı rus ruletı turum turum kokar gozler olmus esrar perdesı uyanıyorum yanlız bır kurt ıcımdekı dostlarımın acemı hancerı duvarlarda gezer ısmımızın gızemlılıgı herkez duyacak bu ghettonun sesını surecek rapın ızını buraya gelen aynaya baksa tanıyamaz kendısını (nakarat) yıllardır bu hayat yıkık vırane gunler acı gecer genlıgın sahte kaç sevdanın toplamı bir ömür eder kaç ölümün sevdası bir ölüm eder yeterrrr konuşmazdı belki alperr ama susturamadı bu kahpe kader (yücelzen) bunca çileye rağmen doğdum doğmayla ölüm arasındaki zamanı ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim dostun varsa düşmanında vardır bunu kendime öğrettim... zamanı zamanla yaşamayı zamanla öğrendim zaman geçtikçe geçmiş silinecekti bilirdim kendime yazıyı öğrettim zaman geçtikçe yazı kendimi anlattı bana nerdeyim bilmiyorum düşmüşüm bi çukura gideni ve gitmeyi öğrendim sonra dayanamayıp dönmeyi daha sonrada kendine rağmen gitmeyi giden gitti bende kaldı gözleri ben gittim yakmamış onları daha kalbimin közleri... acının hayata lezzet kattığını öğrendim her canlının öleceğini bilirdim ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim yoruldu ellerim kapanıyor gözlerim bedenim çekilmeli artık hayattan iğrendim... (mustafor) beynimdeki son kurşunla vurdum kendimi gelip emanetini alabilirsin feryadım yaşayanlar için değil yaşarken ölenler için arama boşuna bulamazsın parayla satsalar alamazsın sen başkalarına layık olamazsın bu kadar kahpe varken neden ben? yaşamalıyım derken her uyandığımda ölmeyi istiyorum gecenin karanlığında (nakarat) yıllardır bu hayat yıkık vırane gunleracı gecer genlıgın sahte!!
